نادري احمد,هاشمي دزفولي سيدابوالحسن,رضايي عبدالحميد,مجيدي هروان اسلام,نورمحمدي قربان,يارمحمدي مسعود
به منظور برآورد پارامترهاي مدل انباشت ماده خشک و نيتروژن در دانه ژنوتيپ هاي گندم بهاره اين تحقيق در سال زراعي 78-1377 در ايستگاه تحقيقات کشاورزي اهواز اجرا گرديد. روند انباشت ماده خشک و نيتروژن دانه در ژنوتيپ هاي مورد مطالعه، در دو آزمايش جداگانه، هر يک در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار مورد بررسي قرار گرفت. در يک آزمايش، آبياري تا مرحله رسيدگي فيزيولوژيکي بر اساس نياز گياه انجام شد، در حالي که در آزمايش ديگر براي ايجاد شرايط تنش خشکي بعد از گرده افشاني، آخرين آبياري در حدود يک هفته قبل از گرده افشاني انجام شد. نتايج نشان داد که مدل نمایي y=a/1+exp[(α-daa/β)] روند سيگموئيدي انباشت ماده خشک و نيتروژن در دانه را به خوبي توجيه مي کند. با توجه به همبستگي مثبت و معني دار پارامتر A با حداکثر وزن خشک يا نيتروژن انباشته شده در مرحله رسيدگي فيزيولوژيکي (Ym)، مدل مذکور به صورت y = ym / 1+exp [(α-DAA/β)] در نظر گرفته شد. با توجه به همبستگي بالاي پارامتر α با دوره موثر پر شدن دانه (EFP)، همچنين روش محاسبه EFP از رابطه EFP=Ym/b که در آن b شيب خط رگرسيون در مرحله رشد خطي دانه است، پارامتر αو β با تعيين Ym و b به سادگي قابل برآورد هستند. همبستگي معني دار داده هاي واقعي از اين تحقيق با مقادير برآورد شده از مدل به روش مذکور از يک سو و ضريب تبيين بسيار بالا در رگرسيون خطي بر اساس مقادير برآورد شده از مدل (Yest.) و مقادير واقعي (Yect.) از سوي ديگر، نشان دهنده حداقل خطا در محاسبه پارامترهاي مدل و نااريب بودن برآورد آن ها به روش پيشنهادي براي تعيين پارامترهاي مدل انباشت ماده خشک و نيتروژن در دانه ژنوتيپ هاي مورد مطالعه و هر گونه روند سيگموئيدي است. كليد واژه:
|