|
نيك نژاد يوسف,ضرغامي رضا,نصيري مرتضي,پيردشتي همت اله
به منظور تعيين اثر محدوديت منبع و مخزن بر عملكرد و اجزا عملكرد چهار رقم برنج، آزمايشي در سال 1382 در موسسه تحقيقات برنج كشور- معاونت مازندران (آمل) با استفاده از آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. فاكتورهاي مورد مطالعه شامل اعمال محدوديت منبع و مخزن در چهار سطح (قطع تمام برگ ها به جز برگ پرچم, قطع برگ پرچم, قطع يك سوم انتهاي خوشه و شاهد) و فاكتور رقم در چهار سطح (طارم، ندا، شفق و فجر) بود. در اين آزمايش صفاتي از قبيل عملكرد دانه، شاخص برداشت، تعداد دانه در خوشه، تعداد دانه پوك در خوشه، طول خوشه، درصد باروري خوشه و وزن هزاردانه، در تمام تيمارها ارزيابي شدند. با اعمال تيمارهاي محدوديت منبع و مخزن بين ارقام از نظر عملكرد دانه، شاخص برداشت، طول خوشه، تعداد دانه در خوشه، تعداد دانه پوك در خوشه، وزن هزار دانه و ساير صفات مرتبط تفاوت معني داري وجود داشت. اثر متقابل رقم ´ تيمار بر عملكرد دانه، شاخص برداشت و طول خوشه معني دار (p<0.01) شد. تيمار شاهد و قطع يك سوم انتهاي خوشه به ترتيب با ميانگين عملكرد 3/5255 و 1/4055 كيلوگرم در هكتار بيشترين و كمترين عملكرد را داشتند. در بين ارقام برنج، رقم ندا با ميانگين 6/5419 كيلوگرم در هكتار بيشترين عملكرد را دارا بود. تيمار قطع يك سوم انتهاي خوشه با ميانگين 55/88 درصد بيشترين و تيمار قطع برگ پرچم با 4/76 درصد، كمترين درصد با روري خوشه را داشتند. شاخص برداشت، طول خوشه، تعداد دانه در خوشه با عملكرد همبستگي مثبت و معني داري را داشتند و وزن هزار دانه با عملكرد همبستگي منفي داشت ولي اين همبستگي معني دار نبود. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه در بين ارقام، رقم طارم داراي محدوديت مخزن و بقيه ازقام (فجر، شفق و ندا) داراي محدوديت منبع بودند.
كليد واژه:
|
